در آستانه 3 سالگی

5 شنبه 31 مرداد92

دخنرک شیرین من! باورم نمیشه که فقط 3 روز تا 3 سالگی تو باقی مونده. مادرکم! عسلکم! جگرگوشه ام! وجود نازنینت از هر گزندی دور! رویاهای زندگیت لبریز و بیشمار! و شادی وجودت پایدار!

دوست ندارم تو وبلاگت از سختیها یا مریضیهات بنویسم که شیرینی بودنت هر چیزی رو لذتبخش می کنه . ولی 10 روزی هست که دوباره مریضی و در حال خوردن آنتی بیوتیک و همچنین بی اشتهایی مفرط  و همین مساله ، خوشی بهبود اشتهات رو تو 2 هفته اول مهدرفتن حسابی ضایع کرد پروژه مهد همچنان باقیه و واسه من و تو از تمام پروژه های قبلی - گرفتن از شیر و پوشک - طولانی تر شده . نمی دونم چرا اینکه آیا بخاطر مریضی هست یا علت دیگه داره مهدت رو دوست نداری و دیگه نمی ری . منهم وقتی اینقدر امتناع تو رو دیدم اصلا اصراری نکردم . منتظرم وضع جسمیت خوب بشه و از طرف مهد هم همکاری کردن تا تو به شعبه دیگه که بهش می گن مدرسه زبان بری. از صمیم قلب امیدوارم اوضاع از هر نظر روبراه بشه.

در تدارک سومین سالروز میلادت هستم امسال بزرکتر شدی و قطعا میشه یک تولد بچگانه خوب برگزار کنم تولدی که به تو و دوستات خوش بگذره . تم تولدت رو خودت انتخاب کردی - کیتی، پیشی ملوس

ای من قربون گربه پیشی خونمون بشم . نازنیم!